هدف این پژوهش تعیین اثربخشی برنامه تحول مثبت نوجوانی بر شاخصهای تحول مثبت بود. بدین منظور در یک طرح شبه‌تجربی با روش پیش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون با گروه گواه و همراه با پیگیری، 48 دانشآموز دختر به‌صورت نمونهبرداری تصادفی چندمرحلهای در دو گروه آزمایش (23 نفر) و گواه (25 نفر) از دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه نهم دبیرستانهای دوره اول متوسطه دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 انتخاب شدند. برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی طی 24 جلسه یک‌ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس هر دو گروه قبل و بعد از آموزش، همچنین دو ماه پس از پایان برنامه، به‌منظور پیگیری به پرسشنامه تحول مثبت نوجوانی (آرنولد، نات و مینهولد، 2014) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه‌مدت و بلندمدت، برنامه تحول مثبت نوجوانی بر شاخصهای تحول مثبت (صلاحیت، اطمینان، ارتباط، منش، مراقبت و همکاری) در دانش‌آموزان مؤثر است. نتایج پژوهش نشان داد برنامه تحول مثبت نوجوانی میتواند برنامه عملی مناسبی برای افزایش شاخصهای تحول مثبت و ورود نوجوانان به بزرگسالی مطلوب باشد.
حسین‌آباد, ناهید, نجفی, محمود, رضایی, علی محمد. (1399). اثربخشی برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی بر شاخص های تحول مثبت در نوجوانان. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی, 17(65), 15-25.
MLA
ناهید حسین‌آباد; محمود نجفی; علی محمد رضایی. "اثربخشی برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی بر شاخص های تحول مثبت در نوجوانان". روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی, 17, 65, 1399, 15-25.
HARVARD
حسین‌آباد, ناهید, نجفی, محمود, رضایی, علی محمد. (1399). 'اثربخشی برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی بر شاخص های تحول مثبت در نوجوانان', روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی, 17(65), pp. 15-25.
VANCOUVER
حسین‌آباد, ناهید, نجفی, محمود, رضایی, علی محمد. اثربخشی برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی بر شاخص های تحول مثبت در نوجوانان. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی, 1399; 17(65): 15-25.
)