هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت نقش تعدیل‌کننده ادراک پذیرش والدینی در رابطه با پذیرش همسر و پیامدهای روان‌شناختی آن بود. 120 دانشجوی زن متأهل از دانشگاههای تهران انتخاب و پرسشنامههای پذیرش‌ـ‌طرد و کنترل شریک صمیمی (روهنر و خالق، 2005)، پذیرش‌ـ‌طرد و کنترل والدینی (نسخه مادر و پدر؛ روهنر و خالق، 2005) و ارزیابی شخصیت (روهنر و خالق، 2005) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان دادند که پذیرش¬ـ طرد و کنترل مادر، پدر و همسر هرکدام به شکل مستقل سازش‌یافتگی روان‌شناختی را به طور معنادار پیش‌بینی میکنند، اما صرفاً پذیرش‌ـ‌طرد پدر و همسر و کنترل پدر پس از کنترل متغیرهای دیگر قادر به پیش‌بینی معنادار سازش‌یافتگی روان‌شناختی در زنان بودند. همچنین، کنترل مادر و همسر بیش از پذیرش و طرد از سوی آنها قادر به پیش‌بینی معنادار سازش‌یافتگی روان‌شناختی زنان نبود. به طور کلی، یافته‌ها حاکی از آن بودند که هرچند نقش والدین در سازش‌یافتگی روان‌شناختی زنان معنادار است اما پذیرش همسر میتواند تأثیر نقش آنها، به ویژه مادر را تعدیل کند. بنابراین، تجربههای آتی فرد میتوانند تأثیر ادراک پذیرش و طرد والدینی را تغییر دهند.
)